Een zwaar, hoppig donker bier wat zuur mag zijn. Traditioneel is dit bier (licht) rokerig. Deze bieren zijn er ook met toevoegingen van fruit, en/of vatgerijpt.

Een non-alcoholische variant van een bierstijl. Geur, smaak en uiterlijk zijn volledig afhankelijk van de bierstijl waarvan de alcoholvrije variant is gebrouwen. Alcoholvrij brouwen wordt op twee manieren gedaan. Je kunt brouwen zonder alcohol te produceren, of je kunt later de alcohol uit het bier destilleren.

Gebalanceerd, droog, bitter en moutig clean, amber tot koperkleurige Duitse ale. De bitterheid wordt gebalanceerd met de moutigheid, en de intensiteit van deze moutigheid kan variëren van gemiddeld tot hoog. De bitterheid past zich hierop aan.

Een droge, moutige, amberkleurige lager met geuren en smaken van karamel en een beetje toast. De bitterheid is laag en op de achtergrond. Het bier is fijn en makkelijk doordrinkbaar.

De Amerikaanse variant van de Amber Lager; een droge, moutige, amberkleurige lager met geuren en smaken van karamel en een beetje toast. De bitterheid is laag en op de achtergrond. Het bier is fijn en makkelijk doordrinkbaar. Alleen de herkomst is anders, de smaak is gelijk.

Een bruingekleurd moutig en hoppig bier met tonen van chocolade en karamel. De kunst is om de hop te laten complimenteren aan de mouten, niet dat ze elkaar de tent uit vechten.

Een lichtere en lager alcoholische variant van de American Lager; Een zeer lichtgekleurd droog bier met relatief veel koolzuur. Gemiddeld genomen is de smaak wat minder intens dan Nederlands pils. Het smaakprofiel is neutraal met een lage bitterheid, en de afdronk is droog, wat uitnodigt tot een volgende slok.

Een licht, verfrissend en hoppig bier, wel met voldoende moutigheid om het bier de juiste balans mee te geven. De fruitige Amerikaanse en New World hoppen geven het bier haar karakteristieke smaak en aroma's. Een Pale Ale is van gemiddeld alcoholpercentage, waardoor het wat toegankelijker is dan de Amerikaanse IPA.

Een goed gehopte variant van de Engelse Barleywine. Hopkarakter mag er goed in zitten, maar hoort niet de overhand te hebben. Het alcoholpercentage en de hopintensiteit gaan vaak hand in hand, wat een zeer lange nasmaak tot gevolg heeft.

Een zure en/of funky variant van een basisstijl bier.

Een variant op de Pale Ale (droog, blond, bitter en hoppig) waarbij tarwe een belangrijk onderdeel van het smaakprofiel is. Tarwe geeft bier een wazigheid mee en een licht-zurige smaak af. Je kunt een American Pale Wheat Ale zien als een hoppig witbier. Iets zoeter en troebeler dan een normale Pale Ale, of flink hoppiger dan een witbier.

Een goed gehopte variant van de Engelse Barleywine. Hopkarakter mag er goed in zitten, maar hoort niet de overhand te hebben. Het alcoholpercentage en de hopintensiteit gaan vaak hand in hand, wat een zeer lange nasmaak tot gevolg heeft.

Een hoppig, redelijk bitter Amerikaanse Pale Ale waarin Amerikaanse en new world hoppen sterk in naar voren komen. De balans is richting hoppig, je proeft geen gistinvloeden, de afdronk is droog en de mout is daar slechts op de hoppen de juiste ondersteuning te geven.

Een zeer lichtgekleurd droog bier met relatief veel koolzuur. Gemiddeld genomen is de smaak wat minder intens dan Nederlands pils. Het smaakprofiel is neutraal met een lage bitterheid, en de afdronk is droog, wat uitnodigt tot een volgende slok.

Een donkergekleurd moutig bier waarbij de basis van de smaak uit de mouten komt; lichte roast-tonen en karamel. Het bier is mooi vol en soepel. De Amerikaanse variant is wat bitterder dan zijn Engelse broertje.

Dit bier is een roodgekleurde variant van de Amerikaanse IPA. Het is een hoppig, relatief krachtig bier, met wat karamel en moutige smaken. De balans kan hier aardig in wisselen, tussen zeer hoppig of zeer moutig. De bitter is echter altijd goed aanwezig.

Een redelijk sterk, flink geroosterd en ook flink hoppige, donkere stout. De smaken van koffie, cacao en karamel gaan samen met de fris-bittere Amerikaanse hop-smaken, die ook de bitterheid van dit bier flink opvoeren.

Smooth en gebalanceerd, alle smaakcomponenten zijn mooi in balans. Gematigde smaken die Australische ingrediënten laten proeven, waarbij de smaak flink uiteen kan liggen. Erg doordrinkbaar, gebrouwen voor het warme klimaat en heeft een uitgesproken gistkarakter.

Een licht, verfrissend en hoppig bier, wel met voldoende moutigheid om het bier de juiste balans mee te geven. Het karakteristieke aan de Australian Pale Ale is het gebruik van Australische hoppen die vaak extreem fris en fruitig zijn. Door het relatief lagere alcoholpercentage is dit bier een fijne frisse doordrinker.

De Scandinavische interpretatie van de porter; Een donkergekleurd moutig bier waarbij de basis van de smaak uit de mouten komt; lichte roast-tonen en karamel. Het bier is mooi vol en soepel. Deze variant wordt vaak met lagergist gebrouwen, zal minder roast-tonen hebben dan de gemiddelde porter en is wat hoger in alcohol.

Een type barleywine welke niet goed in de Amerikaanse of Engelse categorie past. Vaak een dik, lobbig bier met een stroperig mondgevoel. Gematigde bitterheid, overwegend zoet en complex. Kan ook vatgerijpt zijn.

Een blond bier van gemiddelde sterkte, de complexiteit van de Belgische gist is duidelijk aanwezig, dan ruik en proef je aan het subtiele kruidig/fruitige aroma. Heeft een lichte moutige zoetigheid, body is goed doordrinkbaar en het bier trekt droog weg.

Een blond bier van gemiddelde sterkte, de complexiteit van de Belgische gist is duidelijk aanwezig, dan ruik en proef je aan het subtiele kruidig/fruitige aroma. Heeft een lichte moutige zoetigheid, body is goed doordrinkbaar en het bier trekt droog weg.

Een Belgische variant van de brown ale, deze wordt niet zozeer gedomineerd door de mouten maar is voornamelijk ook fris en fruitig van de Belgische gist. Niet hoppig, makkelijk drinkbaar, lichtzoet en soepel.

Een Belgische interpretatie van de Amerikaanse stijl IPA. Het verschil met de American IPA (droog, blond, bitter en hoppig) is dat de Belgische IPA meer invloeden van de gist heeft, zoals bijvoorbeeld een Tripel of Blond dat ook heeft. Er worden vaak wel new world hoppen gebruikt.

Een zeer lichtgekleurd, laag alcoholisch en verfrissend Duits tarwebier. Er zit veel koolzuur en een uitgesproken melkzuurtje in.

Fruit zoals kersen, frambozen of steenfruit wordt toegevoegd aan een Berliner Weisse; een zeer lichtgekleurd, laag alcoholisch en verfrissend Duits tarwebier. Er zit veel koolzuur en een uitgesproken melkzuurtje in.

Een droger en fruitiger bier dan dat de basisstijl suggereert (brett bier is een verzamelnaam voor een brett bier op basis van een bestaande stijl, bijvoorbeeld Brett IPA of Brett Tripel). Het bier is funky, de intensiteit hiervan is afhankelijk van de gebruikte Brett-soort. Kan doen denken aan een stallig aroma, of stro. Hoe ouder het bier, hoe intensiever dit funky aroma. Het bier mag een zuurtje bevatten.

Een relatief nieuwe stijl ontstaan in Italie, de grootste wijnproducent ter wereld. Het is een hybride tussen bier en wijn, waarbij het basisproces bierbrouwen is, waar uiteindelijk druiven, druivensap of druivenpulp aan toegevoegd wordt. Er wordt nauwelijks hop gebruikt. Het belangrijke in deze stijl is de balans tussen mout en druif, verder is de stijl vrij grenzeloos.

Een relatief sterk, moutig bier wat door een lange lagering mooie moutige tonen krijgt. Het is een klassiek Belgisch/Frans biertype. De smaak is voornamelijk moutig, clean en erg makkelijk drinkbaar.

Een relatief sterk, moutig bier wat door een lange lagering mooie moutige tonen krijgt. Het is een klassiek Belgisch/Frans biertype. De smaak is voornamelijk moutig, clean en erg makkelijk drinkbaar.

Een smaakvol en verfrissend sessie-bier. Sommige varianten zijn wat moutiger dan anderen, maar de moutigheid mag nooit de bitterheid van het bier overstemmen. Doordrinkbaarheid is belangrijk bij deze stijl. De smaak is voornamelijk bitter, met een bescheiden moutigheid om de bitter te ondersteunen. Het bier is altijd laag in alcohol.

Een blend van een stout en een IPA.

Een zwaardere variant op de Black IPA (droog, donker, bitter, licht roasty en hoppig). Meer hop, meer mout en dus meer alcohol en meer smaak. Het bier moet nog wel doordrinkbaar zijn.

Een donkere variant van de American IPA (droog, blond, bitter en hoppig). De Black IPA is donkerbruin tot zwart van kleur (oogt als een stout) en heeft door het gebruik van roastmouten ook nog lichte roast-toetsen.

Een blond bier van gemiddelde sterkte, de complexiteit van de Belgische gist is duidelijk aanwezig, dan ruik en proef je aan het subtiele kruidig/fruitige aroma. Heeft een lichte moutige zoetigheid, body is goed doordrinkbaar en het bier trekt droog weg.

Een typisch Nederlands (en Duits) seizoensbier die van oorsprong ondergistend wordt gebrouwen maar tegenwoordig ook bovengistend en in allerlei varianten verkrijgbaar is. Het is een roodbruin bier met een zoete moutigheid en veel karameltonen.

Een blend tussen een mede en bier.

Een variant van de IPA (droog, blond, bitter en hoppig) waaraan Brettanomyces is toegevoegd. Afhankelijk van de Brett-stam kan dit het bier extra fruitigheid of juist extra funkyness geven.

Een bruin bovengistend bier, oorsprong ligt in Engeland. De smaak is zoet met een klein bittertje, minimale hoppigheid en karamel/toffee tonen in geur en smaak.

Een variant die tussen de IPA (droog, blond, bitter en hoppig) en de Black IPA (droog, donker, bitter, licht roasty en hoppig) in zit. De kleur is bruin, soms worden er karamelmouten gebruikt. De smaak heeft daardoor wat meer karamel en toffee.

Een bovengistend zeer delicaat, hoog in alcohol, droog, hoppig, geel tot goudkleurig Belgisch biertype. Er worden vaak druiven of druivensap aan toegevoegd. Hierdoor kan het bier ook donker van kleur worden. Door de grote hoeveelheid koolzuur en het hoge alcoholpercentage, drinkt het als champagne.

Een IPA (droog, blond, bitter en hoppig) waar enzymen en/of champagnegist aan wordt toegevoegd, wat ervoor zorgt dat de IPA nog droger wordt dan normaal. Dit geeft het bier extra frisheid.

Een rijk, moutig, zoet en toch bitter donker bier met een gematigde hoeveelheid alcohol. Het bier is zeer volmondig, waarbij hop in de afdronk compenseert voor het volle en zoetige. Fruitige tonen accentueren de rijke moutsmaken.

Een hoppig, bitter amberkleurig bier uit California. Het unieke van dit bier is dat het met een lagergist vergist wordt op temperaturen van een bovengist. Dit zorgt voor een rijke moutigheid en een subtiele fruitigheid van de gist. De gebruikte Amerikaanse hoppen complimenteren hieraan.

Een cider is een drank van vergiste sap van appels. De smaak varieert vaak door het gebruikte appelras, de gebruikte gist en het proces.

Een roze variant op de standaard cider; een drank van vergiste sap van appels. De smaak varieert vaak door het gebruikte appelras, de gebruikte gist en het proces. De kleur van deze cider wordt verkregen door andere kleur appels te gebruiken, de uitdaging is geen kleurstoffen toe te voegen.

Een clean, goed vergist en smaakvol Amerikaans bier waarbij balans tussen mout en hop van belang is. Makkelijk drinkbaar en verfrissend, denk aan pils maar dan met meer smaak.

Een moutig ondergistend bier wat licht zoet is en iets meer body heeft dan zijn lichtgekleurde broertje. De relatief lage bitterheid zorgt ervoor dat de moutigheid mooi naar voren komt, de hop is er slechts voor balans.

Een bovengistend, zwaar, donker volmoutig biertype met een complexe, zwaar alcoholwarmende smaak. Het is een soort zware versie van een dubbel abdij/trappist type bier.

Een verzamelnaam voor donkergekleurde bovengistende bieren.

Een verzamelnaam voor donkergekleurde Europese ondergistende bieren die niet in hun specifieke klasse vallen. Deze zijn dus donker van kleur met een gebalanceerd aroma en smaak, waarbij de moutsmaak vaak iets de overhand neemt in het zoete met soms een lichte toast.

Een klassiek ondergistend Duitse bierstijl, lichtgekleurd en helder met een neutrale geur (soms iets moutig als een pilsner) en een fijne uitgebalanceerde smaak tussen een subtiele hoptoets en een lichtzoete moutigheid.

De zware variant van de Scandinavische interpretatie van de porter; Een donkergekleurd moutig bier waarbij de basis van de smaak uit de mouten komt; lichte roast-tonen en karamel. Het bier is mooi vol en soepel. Deze variant wordt vaak met lagergist gebrouwen en zal minder roast-tonen hebben dan de gemiddelde porter. De Imperial Baltic Porter is nog wat hoger in alcohol dan zijn normale variant.

Een zwaarde variant van de IPA (droog, blond, bitter en hoppig) waarin alles dubbel is. Het bier is bitterder, hoppiger, sterker en fruitiger dan de normale IPA. Vergelijkbaar met een Amerikaanse Barleywine, maar dan zonder de moutigheid en het zoetige van die barley. Doordrinkbaarheid moet nog goed zijn.

Een droge variant van de cider; een drank van vergiste sap van appels. De smaak varieert vaak door het gebruikte appelras, de gebruikte gist en het proces. Door niet aan te zoeten of het vergistingsproces niet te onderbreken, vergist dit bier mooi uit wat voor een droge frisse afdronk zorgt.

Een dieprood tot koperkleurig bier, gemiddelde sterkte, moutig en complex, tonen van karamel. Esters van de Belgische gist, smaken als gedroogd fruit, kruidigheid en bloemigheid zijn terug te proeven. Ondanks de moutigheid en de volle body, is de afdronk van dit bier relatief droog.

Een zwaardere variant van de traditionele bock; een typisch Nederlands (en Duits) seizoensbier die van oorsprong ondergistend wordt gebrouwen maar tegenwoordig ook bovengistend en in allerlei varianten verkrijgbaar is. Het is een roodbruin bier met een zoete moutigheid en veel karameltonen.

Een zware en intense variant van de oatmeal stoutl; een zwart bier met in de smaak veel invloeden van de gebruikte mouten; geroosterde smaken, koffie, cacao, maar ook tonen van karamel. Door het gebruik van haver(mout) krijgt het bier een wat romiger mondgevoel en een dikkere body. Hierdoor kan het bier iets zoeter ervaren worden.

Een zwart bier met in de smaak veel invloeden van de gebruikte mouten; geroosterde smaken, koffie, cacao, maar ook veel tonen van karamel. Om de moutbitters wat af te vlakken is aan dit bier lactose toegevoegd, wat een lichte zoetigheid en een romig mondgevoel aan het bier geeft. Balans is hier zeker wel belangrijk, het bier hoort niet overdreven zoet te zijn. De imperial-versie heeft intensere smaken en een hoger alcoholpercentage.

Een gitzwart bier met intens geroosterde moutige smaken zoals koffie, cacao, geroosterd brood en karamel. Ook kunnen er smaken van gedroogd fruit in voorkomen. De body is vol en de alcohol verwarmt. De afdronk is bitter en zoet, net als de basis-smaak. Ondanks alle heftige smaken moet het bier wel zeker in balans zijn. Een zeer intens bier om rustig van te genieten. In de Amerikaanse variant zijn vaak wat meer (Amerikaanse) hoppen toegevoegd, de hoppigheid kan ook zeker terugkomen in de smaak.

Een verfrissend, licht hoppig en licht moutig bier, waarbij deze variant van Pils uit Duitsland komt. Gebrouwen met lagergist, wat een cleane smaak geeft, waardoor de smaken van mout en hop mooi naar voren komen. Blond, helder en gemakkelijk doordrinkbaar. Kenmerkend aan de Duitse pilsners is het gebruik van Duitse mouten.

Een donkergekleurde variant van de weizen; bovengistend Duits tarwebier met uitgesproken fruitige smaken van de gist die vaak met banaan geassocieerd worden. Verder is kruidnagel vaak waarneembaar. Het bier is fris, troebel van de gebruikte tarwe en eenvoudig drinkbaar. Aan de dunkelweizen zijn ook caramouten toegevoegd. Hierdoor kleurt het bier wat donkerder dan een traditionele weizen, en is het bier wat zoeter met subtiele tonen van karamel.

Een gevriesdestilleerde variant van de bock. Een hoger alcoholpercentage en intensere smaak wordt verkregen door het bier te bevriezen en ijskristallen eruit te halen. Hierdoor haal je water uit het bier en concentreer je smaak, kleur en alcohol.

Een pallet van smaken met veel moutigheid en andere intense smaken. Dik en stroperige body, alcoholwarmend en een prettige fruitige/hoppige toets. Echt een winterbier. Probeer deze eens te laten rijpen, hij kan richting port gaan.

De Engelse variant van de brown ale, doet denken aan een porter maar dan zonder de licht geroosterde smaken. Subtiele fruitigheid van Engelse gisten en hoppen, karamel-tonen staan centraal.

De Engelse IPA is waar het oorspronkelijk begonnen is met deze stijl. Deze IPA bevat typisch Engelse ingrediënten waardoor je iets meer van het fruitige gistprofiel zal proeven (vaak appel of peer), de hoparoma's zijn kruidig en er zitten wat meer broodachtige tonen in.

Een donkergekleurd moutig bier waarbij de basis van de smaak uit de mouten komt; lichte roast-tonen en karamel. Het bier is mooi vol en soepel. Omdat het bier van Britse komaf is, worden Britse ingrediënten gebruikt, waardoor deze porter een mooie moutigheid en subtiele fruitigheid heeft.

Een donkergekleurd moutig bier waarbij de basis van de smaak uit de mouten komt; lichte roast-tonen en karamel. Het bier is mooi vol en soepel. De Britse stout heeft tegenover de Porter meer roast-tonen en zal iets bitterder zijn.

Een assertief gehopt blond bier met Britse origine, vergelijkbaar met een Bitter maar dan wat sterker. Een bitter is een smaakvol en verfrissend sessie-bier. Sommige varianten zijn wat moutiger dan anderen, maar de moutigheid mag nooit de bitterheid van het bier overstemmen. Doordrinkbaarheid is belangrijk bij deze stijl. De smaak is voornamelijk bitter, met een bescheiden moutigheid om de bitter te ondersteunen. Het bier is altijd laag in alcohol, maar deze Britse Pale Ale is dus iets zwaarder.

Een pallet van smaken met veel moutigheid en andere intense smaken. Dik en stroperige body, alcoholwarmend en een prettige fruitige/hoppige toets. Echt een winterbier. Probeer deze eens te laten rijpen, hij kan richting port gaan.

Een helder, bitter, droog en goed gecarboniseerd blond bier. De smaak is fruitig, bloemig en kruidig van de trappisten-gist. Verder lichte hop-aroma's en een lichtzoete moutigheid.

Een zwaardere variant op de English Bitter; Een smaakvol en verfrissend sessiebier. Sommige varianten zijn wat moutiger dan anderen, maar de moutigheid mag nooit de bitterheid van het bier overstemmen. Doordrinkbaarheid is belangrijk bij deze stijl. De smaak is voornamelijk bitter, met een bescheiden moutigheid om de bitter te ondersteunen. De ESB is hoger in alcohol dan de English Bitter, maar nog steeds niet hoger dan 6%.

Een verzamelnaam voor lichtgekleurde Europese ondergistende bieren die niet in hun specifieke klasse vallen. Deze zijn lichtgekleurd met een gebalanceerd aroma en smaak.

Een verzamelnaam voor lichtgekleurde Europese ondergistende bieren die niet in een specifieke stijl valt. Ze zijn lichtgekleurd met een gebalanceerd aroma en smaak.

Een zwart bier met in de smaak veel invloeden van de gebruikte mouten; geroosterde smaken, koffie, cacao, maar ook veel tonen van karamel. Deze export stout was zwaarder dan de stouts die in het Verenigd Koninkrijk gebrouwen werden, en werd speciaal voor de export gebrouwen. Een bekend voorbeeld is de Export Stout van Guinness die speciaal voor de Belgische markt geproduceerd werd.

Een variant op de standaard IPA (droog, blond, bitter en hoppig) waar een farmhouse ale-gist gebruikt is. Hierdoor is de IPA iets droger en iets fruitiger dan zijn gewone broertje.

Een bier van spontane gisting, geproduceerd in de Zenne-vallei rondom Brussel. Het wordt gebrouwen met een groot deel tarwe, en door de spontane gisting is het bier licht-zurig van smaak. Hop-bitterheid is moeilijk tot niet waarneembaar. Het bier is lichtgekleurd en heeft allerlei funky aroma's en smaken. Een faro is vaak een mengeling van verschillende jaren lambiek, wat aangezoet wordt, om de zuren iets te verdrukken. Het is een stijl die ontwikkeld is door lambiekbrouwers om tijdens de opmars van Coca Cola nog in leven te kunnen blijven, omdat de voorkeur voor dranken voornamelijk zoet was.

Een bier van spontane gisting, geproduceerd in de Zenne-vallei rondom Brussel. Het wordt gebrouwen met een groot deel tarwe, en door de spontane gisting is het bier licht-zurig van smaak. Hop-bitterheid is moeilijk tot niet waarneembaar. Het bier is lichtgekleurd en heeft allerlei funky aroma's en smaken. Een framboise is vaak een mengeling van verschillende jaren lambiek, waar frambozen aan zijn toegevoegd, waardoor het bier roze-rood kleurt en een mooi frambozen-smaak en aroma krijgt.

Een verzamelnaam voor gevriesdestilleerde bieren. Een hoger alcoholpercentage en intensere smaak wordt verkregen door het bier te bevriezen en ijskristallen eruit te halen. Hierdoor haal je water uit het bier en concentreer je smaak, kleur en alcohol.

Een verzamelnaam voor allerhande bieren waar fruit aan is toegevoegd. De smaak en intensiteit is sterk afhankelijk van het gebruikte basisbier en de fruitsoort die is toegevoegd.

Een variant op de standaard cider waar nog ander fruit aan wordt toegevoegd; een drank van vergiste sap van appels. De smaak varieert vaak door het gebruikte appelras, de gebruikte gist en het proces.

Fruit zoals kersen, frambozen of steenfruit wordt toegevoegd aan een Gose; een traditionele Duitse bierstijl welke in de basis wat wegheeft van de Berliner Weisse; lichtgekleurd, laag in alcohol, hoog in koolzuur en een verfrissend zuurtje. Verder wordt aan de Gose koriander toegevoegd en heeft het een ziltige toets door toevoeging van zout of door het brouwwater wat gebruikt wordt.

Fruit zoals kersen, frambozen of steenfruit wordt toegevoegd aan een Gose; een traditionele Duitse bierstijl welke in de basis wat wegheeft van de Berliner Weisse; lichtgekleurd, laag in alcohol, hoog in koolzuur en een verfrissend zuurtje. Verder wordt aan de Gose koriander toegevoegd en heeft het een ziltige toets door toevoeging van zout of door het brouwwater wat gebruikt wordt.

Zuur bier wat niet in een specifieke stijl valt in te delen. Het bier is zuur door gebruik van zuurmout, melkzuur(bacteriën), specifieke gistculturen of kettle souring. Door de toevoeging van verschillende soorten fruit, neemt het bier de aroma's en smaak van de fruitsoorten over. Zuren halen smaken omhoog, dus een zuur bier is optimaal om fruit aan toe te voegen.

Een bier van spontane gisting, geproduceerd in de Zenne-vallei rondom Brussel. Het wordt gebrouwen met een groot deel tarwe, en door de spontane gisting is het bier lichtzurig van smaak. Hopbitterheid is moeilijk tot niet waarneembaar. Het bier is lichtgekleurd en heeft allerlei funky aroma's en smaken. Als aan een (mengeling van) lambiek fruit wordt toegevoegd, categoriseren we het als fruitlambiek. Hierbij kun je denken aan abrikoos, rabarber, zwarte bessen, bosvruchten. De smaak krijgt de kleur en de smaken van de vrucht.

Een drank wat geproduceerd wordt uit water, suiker, citroen en gember. Tegenwoordig kennen we dit vaak als alcoholvrij drankje (denk aan ginger ale), maar origineel werd het vergist en zat er daadwerkelijk alcohol in.

Verzamelnaam voor een bierstijl of biertype waar pepers aan toegevoegd zijn. De pepers kunnen gebruikt zijn voor smaak, aroma of pittigheid. Dit bier is vaak wel pittiger dan de normale variant van de stijl.

Een bier gebrouwen in de eigen stijl waar rookmout aan is toegevoegd, waardoor rook een toevoeging wordt aan het bestaande smakenpallet. Niet te verwarren met het klassieke Duitse rauchbier.

Een bier van spontane gisting, geproduceerd in de Zennevallei rondom Brussel. Het wordt gebrouwen met een groot deel tarwe, en door de spontane gisting is het bier lichtzurig van smaak. Hopbitterheid is moeilijk tot niet waarneembaar. Het bier is lichtgekleurd en heeft allerlei funky aroma's en smaken. Een geuze is een mengeling van 1, 2 en 3-jaar oude lambiek. Door de mengeling op fles te zetten zorgt de 1-jaar oude lambiek voor koolzuur.

Een verzamelnaam voor allerhande bieren die geen gluten bevatten. Glutenvrij bier kan verkregen worden door te brouwen met glutenvrije granen, of door de gluten er naderhand uit te halen/neer te laten slaan.

Traditionele Duitse bierstijl welke in de basis wat wegheeft van de Berliner Weisse; lichtgekleurd, laag in alcohol, hoog in koolzuur en een verfrissend zuurtje. Verder wordt aan de Gose koriander toegevoegd en heeft het een ziltige toets door toevoeging van zout of door het brouwwater wat gebruikt wordt.

Een blond bier van gemiddelde sterkte, de complexiteit van de Belgische gist is duidelijk aanwezig, dan ruik en proef je aan het subtiele kruidig/fruitige aroma. Heeft een lichte moutige zoetigheid, body is goed doordrinkbaar en het bier trekt droog weg.

Een hybride tussen bier en cider.

Een hybride tussen bier en cider.

Een hybride tussen bier en wijn, waarbij het basisproces bierbrouwen is, waar uiteindelijk druiven, druivensap of druivenpulp aan toegevoegd wordt. Er wordt nauwelijks hop gebruikt. Het belangrijke in deze stijl is de balans tussen mout en druif, verder is de stijl vrij grenzeloos. Vergelijkbaar met de Italian Grape Ale, maar dan niet afkomstig uit Italie.

Een bitterdere en lager alcoholische variant van de saison; lichtgekleurd en droog Belgisch bier. Het bier is verfrissend, redelijk bitter, niet te hoog in alcohol en heeft flink wat koolzuur. De gebruikte gist is fruitig/kruidig, en om dit te complementeren worden vaak aanvullende kruiden gebruikt.

Bier van Poolse oorsprong, hoofdzakelijk gebrouwen met gerookte tarwe. Licht van kleur en van smaak, licht gehopt, clean bier. Makkelijk doordrinkbaar.

Historisch bier gebrouwen met gruit; een kruidenmengsel met onder andere gagel, moerasrozemarijn, laurier etc. De gagel werd gebruikt als alternatief voor de hop (die was toen nog niet ontdekt) om het bier bitterheid te geven. Omdat het bier kort houdbaar was vanwege het gebrek aan hop, moest het snel geconsumeerd worden.

Een Japanse bierstijl ontstaan door het Japanse belastingsysteem; als men minder dan 67% mout gebruikt, valt de drank in een andere belastingcategorie. Tegenwoordig hebben de meeste happoshu's nog minder dan 25% mout in de totale hoeveelheid ingredienten.